نکات استاندارد شماره ۸ حسابداری ایران (قسمت اول)

موجودی مواد و کالا

اندازه‌گیری موجودی مواد و کالا :

 موجودی مواد و کالا باید بر مبنای اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش تک تک اقلام یا گروه‌های مشابه اندازه‌گیری شود.

 موجودی مواد و کالا به بهای تمام شده اندازه‌گیری می‌شود و چنانچه نتوان به طور معقول انتظار داشت که برای بازیافت این دارایی درآمدهای آتی کافی وجود داشته باشد مثلاً در نتیجه خراب شدن یا کاهش در میزان تقاضا ( یعنی خالص ارزش فروش کمتر از بهای تمام شده باشد) مبالغ غیر قابل بازیافت یعنی تفاوت بین خالص ارزش فروش و بهای تمام شده به عنوان هزینه کاهش ارزش موجودی مواد و کالا به سود و زیان منظور می‌شود.

 

بهای تمام شده موجودی مواد و کالا :

مخارج خرید :

مخارج خرید شامل بهای خرید و هرگونه مخارج دیگری از قبیل حقوق و عوارض گمرکی و حمل می باشد که مستقیماً به خرید مربوط می‌گردد.

در نظر داشته باشید ؛ تخفیفات تجاری از بهای خرید کسر می‌شود.

مخارج تبدیل :

 مخارج تبدیل شامل مخارجی است که مستقیماً به اقلام تولید شده مربوط می‌گردد مانند کار مستقیم ؛ مخارج تبدیل همچنین شامل سربار تولید( اعم از ثابت و متغیر) است که برای تبدیل مواد اولیه به محصول یا ارائه خدمات واقع می‌شود.

سایر مخارج :

 سایر مخارج تنها تا میزانی که آشکارا به رساندن موجودی مواد و کالا به مکان و شرایط فعلی آن مربوط است به عنوان بخشی از بهای تمام شده موجودی‌ها منظور می‌شود.

 مخارجی نظیر مبالغ ضایعات غیر عادی؛ مخارج انبارداری؛ سربار اداری ؛ مخارج فروش و مخارج تامین مالی در بهای تمام شده موجودی‌ها منظور نمی‌شود و در هر دوره وقوع به عنوان هزینه شناسایی می‌گردد.

نکاتِ واجب

[مخارجی را که در فرایند تولید برای انبارداری محصولاتی که نیاز به پردازش بیشتر دارند انجام می‌شود می‌توان به بهای تمام شده موجودی‌ها اضافه کرد]

[در شرایطی خاص که در استاندارد شماره ۱۳ با عنوان حسابداری مخارج تامین مالی مشخص شده است مخارج تامین مالی را می‌توان در بهای تمام شده موجودی‌ها منظور کرد]

[بهای تمام شده موجودی مواد و کالا باید با استفاده از روش‌های شناسایی ؛ویژه اولین صادره از اولین وارده یا میانگین موزون محاسبه شود]

خالص ارزش فروش :

 موجودی مواد و کالا باید به اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش ارزشیابی و در صورت‌های مالی منعکس شود

 

نکاتِ واجب

[هرگاه شرایطی که قبلاً منجر به انعکاس ارزش موجودی‌ها به مبلغی کمتر از بهای تمام شده گردیده دیگر برقرار نباشد ارزش موجودی انتقالی از دوره قبل باید تا مبلغ خالص ارزش فروش جدید ( حداکثر تا حد میزان کاهش قبلی ) افزایش داده شود]

[خالص ارزش فروش نباید بر اساس نوسانات موقتی قیمت فروش برآورد شود بلکه باید بر قابل اتکاترین شواهد موجود در زمان برآورد مبلغ خالص ارزش فروش موجودی‌ها مبتنی باشد]

[روش میانگین موزون متحرک فقط در سیستم دائمی موجودی کالا کاربرد دارد]

[روش فایو (اولین صادره از اولین وارده) نتایج مشابهی را در سیستم‌های دائمی و ادواری به ما خواهد داد]